Werk, uitjes en verjaardag

Hallo allemaal,

Hoogste tijd voor een update vanuit Malawi. Het is ondertussen al wel weer een tijdje geleden dat ik wat geschreven heb. In de tussentijd heb ik weer van alles gedaan en meegemaakt. Ik zal weer proberen om er wat van te vertellen.

Op het project gaat het allemaal lekker door. Ik heb het er nog goed naar mijn zin. Veel kinderen met hun moeders kennen ons nu en wij hen en dat maakt het werk echt een stuk leuker. In de gedragstherapie werk ik iedere dinsdag en donderdag met vaak dezelfde kinderen. Het is gaaf om te zien hoe de kinderen reageren op de therapie. Doordat je weet wat het kind nodig heeft en wat je de vorige keer gedaan hebt kan je hierop verder gaan en zo proberen om zo veel mogelijk resultaat te boeken. Een van de kinderen waar ik veel mee werk is een jongen van een jaar op 10. Deze jongen leeft totaal in zijn eigen wereld. Hij kan niet praten, is erg druk en in het begin moeilijk om contact mee te krijgen. Ik zie hem zowel bij de logopedie als bij de gedragstherapie. Bij de logopedie zit hij in een grotere groep. Dit is heel lastig voor hem. Hij kan zich net goed concentreren en kan veel geluid niet handelen. Toen hij in het begin kwam kon hij helemaal niet in een groep functioneren. Nu kan hij het wel volhouden in de groep al zie je aan zijn hele houden dat hij het erg lastig vind. Maar toch is er al wel vooruitgang in geboekt. Bij de gedragstherapie zie ik hem een op een. In het begin was zijn moeder de enige die contact met hem kreeg maar nadat ik een paar keer met hem gewerkt had reageert hij ook op mij. Door vaak met hem te werken en soms alleen maar te observeren leer ik wat zijn gewoontes zijn en hoe hij reageert op bepaalde prikkels. Ik begin altijd met hem proberen rustig te krijgen. Hij is van zichzelf Hij is van zichzelf heel druk en houd er van om te springen. Springen op de trampoline, op een bal zitten en op en neer gaan, het maakt niet uit hoe als hij maar beweegt. Het doel is om hem rustig te krijgen en hem daarna ergens op te laten focussen. Soms lukt dit maar soms ook niet. Concentratie is bij de meeste hier niet het sterkste punt en bij hem al helemaal niet. Soms lukt het om hem even met een bal over te laten gooien of hem ballen van een bak naar een andere bak over te leggen. Dit houd hij meestal een minuutje vol en dan rent hij snel weer naar de trampoline. Soms neem ik hem mee naar buiten omdat daar minder geluiden zijn en hij minder snel afgeleid word. Meestal gaat het dan wat beter. Het kost veel tijd en input om de kinderen wat te leren en om resultaat te boeken. Maar het is zeker niet voor niks, langzaam maar zeker zie je vooruitgang.

Op woensdagochtend doe ik samen met Sylvia motoriek training. Met een groep van 4 kinderen doen trainen we de fijne motoriek. Dit doen we op allemaal verschillende manieren. Kettingen rijgen, poppetjes laten maken van verschillende dingen. Toen kwam ik op het idee om ze figuurtjes te laten maken van koekdeeg. We hebben een oven op het schooltje alleen is het dan altijd de vraag of de stroom het ook doet. Ik had op dinsdagavond het deeg gemaakt zodat ze woensdagochtend direct de figuurtjes konden maken. Dit was een groot succes. Het koste wat tijd voordat ze er poppetjes van gemaakt hadden. De stroom deed het dus konden ze direct de oven in. In de tijd dat ze in de oven zaten gingen we buiten op het klimmenrek aan de slag om de grove motoriek te doen. Na 20 minuten dacht ik laat ik maar even bij de oven gaan kijken. Ze moesten eigenlijk 40 minuten maar toch maar ff checken voor de zekerheid. Toen ik in de keuken kwam zag ik de rook uit de oven komen. Ik snel de oven open en gelukkig ze waren nog niet helemaal zwart. De onderkant was wel zwart maar dat was maar een klein laagje en kregen we er makkelijk af. Toen ik keek hoe hoog de oven stond verklaarde dat het wel. Hij stond zo heet als die kon en dat was niet de bedoeling. Gelukkig zijn de kids hier blij met alles en hebben ze heerlijk van hun koekjes gesmuld.

In het weekend gaan we er meestal op uit om de omgeving te bekijken en alle plekjes te zien die aangeraden worden. De ene keer is het een hele dat naar een plek die wat verder weg is en de andere keer gaan we ergens in de buurt lunchen of zwemmen. Vorige week zijn we op mini vakantie geweest. Cape Maclear: een prachtige plek aan Lake Malawi. Prachtig in de zin van helder blaauw water, witte stranden, mooie lodges maar toch nog echt Afrika. Paradijs in Malawi. Donderdagochtend vroeg vertrokken we vanuit Lilongwe. Het was 4 uur reiden met onderweg al prachtige uitzichten waar we soms even stopten om foto’s te maken. We hadden een prive minibus dus gezellig met z’n allen onderweg. Als 7 meiden onder elkaar is er altijd wel wat te kletsen dus de tijd ging redelijk snel voorbij. Toen we aankwamen in Cape Maclear en uit het busje bij de lodge stapte hebben we eerst een paar minuten vol verbazing staan kijken. De lodge lag aan het strand van de lake. Strandstoelen, een zwembad, een plek waar er vuur gestookt kan worden, en na 20 meter sta je in het water. Wauw we hadden niet gedacht zo’n plek te vinden in Malawi. De kamers waren simpel, 2 stapelbedden met een douche en een toilet. Meer hadden we ook niet nodig want het enige wat we er zouden doen was slapen. De plek was verder te mooi om binnen te zitten. Nadat we onze koffers in de kamers hadden gebracht zijn we aan het strand gaan lunchen. Ondertussen hebben we een planning gemaakt voor de komende dagen en in de middag hebben we heerlijk op het strand gelegen. Eind van de middag wilden we een stuk gaan lopen om de zonsondergang te bekijken maar helaas het was bewolkt en er was dus geen zonsondergang te zien.
Donderdagochtend gingen we vroeg op pad. Om 6.30 uur stond er bergbeklimmen op de planning. Bewust zo vroeg omdat het anders te warm is. De klim naar boven duurde ongeveer 1,5 uur. Het was een pittige klim en we hadden allemaal nog nooit zo warm gehad als toen. We deden de klim onder begeleiding van een gids. Kleine paatjes die je zelf nooit zou vinden door mooie natuur met prachtige uitzichten. Onderweg zijn we een paar keer kort gestopt om wat te drinken of even een banaan te eten. Eenmaal boven was het de inspanning meer dan waard. We hadden een prachtig uitzicht over het strand, de lake en de eilanden. Het was mooi helder weer dus we konden ver kijken. Een fotoshoot kan dan natuurlijk niet missen dus kwamen de camera’s uit de tas en hebben we leuke foto’s gemaakt. Daarna hebben we mangoes gegeten en na een half uurtje zijn we weer teruggegaan. Rond kwart over 9 waren we terug en was het tijd voor ontbijt. Daarna stond een boottocht op de planning. We hebben een tijdje gevaren over het meer. Daarna gingen we naar het eiland. Ze hadden spullen om te snorkelen meegenomen en brood om de vissen te voeren en dat trok ze wel. Het krioelde van de vissen, allemaal verschillende soorten en kleuren waar wij tussen mochten zwemmen. De gidsen gingen voor ons Afrikaanse lunch maken op hete eiland. Vuur maken een paar pannen erop om rijst te koken en daarna een rooster om vis uit de lake te bakken. Ondertussen konden wij lekker zwemmen en relaxen op het strand. Soms voel ik me hier net een koningin. Rond 3 uur gingen we weer terugvaren, wel met een omweg want ze wisten nog een goeie plek waar we van de rotsen af het water in konden springen. Eerst dacht ik heel stoer dat ga ik doen maar toen ik boven stond kwam toch mijn hoogtevrees opspelen. Na een tijdje te staan twijfelen of ik het wel of niet zou doen dacht ik kom op laat je niet kennen en ben ik naar beneden gesprongen. En dat is GAAF!! Toen we terug kwamen bij de lodge hadden we nog even tijd voor een douche en daarna hadden we een bbq op het strand met vuur en trommels. Sfeertje hoor, echt in Afrika. Hier hebben we lekker de hele avond gezeten waarna we moe maar voldaan naar ons bed zijn gegaan.
Zaterdagochtend hadden we nog lekker tijd om te relaxen op het strand en wat souvernirs te kopen. Rond 12 uur was het tijd om terug te gaan naar Lilongwe. Het waren 3 geweldige dagen waarna we maandag weer vol nieuwe energie aan de slag konden.

Verjaardag in Malawi heb ik ook meegemaakt. Afgelopen dinsdag was ik jarig en met mij ook Tessa. Toen we ’s ochtends uit bed kwamen was de kamer en onze stoelen aan tafel versierd. Het ontbijt stond voor ons klaar met ei en al. We hebben met z’n allen ontbeten en we kregen een cadeautje van de meiden. Een klein echt Afrikaans schaaltje en een sleutelhanger dit keer met mijn naam juist geschreven. Op het project heb ik verder niks gedaan met mijn verjaardag. Sommige van het personeel wisten dat ik jarig was en feliciteerde mij. ’s Avonds zijn we met iedereen van doinggoood uit eten geweest bij een Italiaans restaurant Mamma Mia. Hier is de gewoonte dat als je het dessert hebt besteld en je bent jarig dat het personeel het dessert met een kaarsje erop al zingend komt brengen. Ze zingen happy birthday to you en how old are you now. Super leuk natuurlijk maar ook wel even zo’n momentje dat je denkt ik ben er niet... Omdat er meer in huis jarig waren houden we nog een bbq bij ons in de tuin maar die komt nog.

Tot hier weer een update van mijn belefenissen hier. Ik zal proberen om de volgende blog iets sneller te schrijven dan deze maar ik kan niks beloven. ;)

Goed weekend en liefs vanuit Malawi